Pionieren zonder planning in Amsterdam

De kavel kochten ze in vijf minuten, de realisatie duurde vijf jaar. Maar uiteindelijk werd het compleet zelfontworpen én zelfgebouwde huis van Sanne en Jasper een echt thuis. In Casco magazine, hét magazine voor duurzame bouw, vertellen zelfbouwers hun verhaal. Op onze website laten we een gedeelte van hun bouwreis zien. Wil je alle foto's en het hele verhaal lezen van Sanne en Jasper? Bestel dan via onze website Casco magazine 4.

Waarom wilden jullie een eigen huis bouwen?

Het allerbelangrijkste was dat je maximale vrijheid over de indeling van je huis hebt. En ook wel de kans om voor een redelijk bedrag iets in Amsterdam te vinden. We kochten de kavel midden in een woningcrisis, dus we hoopten ook dat we in de toekomst overwaarde op zouden kunnen bouwen. En daarnaast was het voor Jasper een mooie kans om ervaring op te doen. Hij is interieurarchitect met een bouwkundige achtergrond en hij heeft een voorkeur voor grofbouw. Tot hij met ons huis begon had hij vooral aan grote gebouwen gewerkt, en hij had er altijd al van gedroomd om een eigen huis te ontwerpen en zelf te bouwen. De plek waar we heen gingen was een groot braakliggend terrein met industrie eromheen, dus het was best een gok. Maar we dachten: in het ergste geval hebben we een te gek huis op een rare plek.

Jasper heeft alles helemaal zelf gedaan. Wat waren daar de voor- en nadelen van voor jullie?

Laten we met de voordelen beginnen. Het is heel fijn om de kosten helemaal zelf in de hand te hebben en je optimaal bewust te zijn van je eigen keuzes. Als iets niet helemaal naar je zin is, kun je alleen jezelf de schuld geven. Je hebt geen last van verschillende partijen die naar elkaar kunnen wijzen als er iets misgaat. En je hoeft niet voor standaardoplossingen te kiezen maar kunt alles op maat maken, wat het bijzonderder maakt. Daarnaast is het reuze leerzaam en kom je met veel nieuwe mensen in contact. Jasper genoot ook echt van alles. Een ritje naar een houthandel was voor hem een snoepreisje. En het is ook minder risicovol als je alles voor het eerst zelf doet. Een plankje dat verkeerd zit kan opnieuw vastgemaakt worden, metselen doe je niet even snel opnieuw. Het hout is thermisch verduurzaamd naaldhout. Qua oppervlakte hadden we niet bijster veel vrijheid omdat we een tussenwoning hebben en een minimum aantal meters van de erfgrens moesten bouwen. Hoewel we vier buitenruimtes hebben – een dakterras, een balkon, een achtertuintje en een voortuin – had ik toch liever meer plek voor groen gehad. Gelukkig wonen we in een rustige straat, dus die zien de kinderen als één groot speelterrein.

Maar natuurlijk ondervonden we ook de nadelen. Als je het nog nooit eerder hebt gedaan is een realistische planning heel moeilijk, daar moet je mee om kunnen gaan. En het resultaat kan ook tegenvallen omdat je niet kunt voorspellen hoe iets uitpakt. Je hebt geen referenties en kunt er achter komen dat een materiaal zich toch niet leent voor het doel dat je voor ogen had: zo vind ik het beton dat we voor ons aanrechtblad gebruikt hebben te industrieel. Verder was het een uitdaging dat Jasper opeens óók mijn zakenpartner werd. Het ligt op de loer dat zo’n project je hele privéleven overneemt. Je leert kanten van je partner kennen die daarvoor alleen zijn collega’s kenden. En ten slotte heb je als je alles zelf doet de neiging om maar door te gaan. Wij zijn in die periode ruim twee jaar niet op vakantie geweest.

Wat waren de wensen qua materialen, oppervlakte en indeling?

We vonden het vooral heel belangrijk dat het een licht huis werd, met in iedere ruimte voldoende daglicht. Waar mogelijk wilden we duurzame oplossingen zoals een luchtwarmtepomp, zonnepanelen, goede isolatie, driedubbelglas en een groen dak. Dit dak zorgt voor koelte in de zomer en warmte in de winter en neemt veel regenwater op. Verder wilden we graag een flexibele ruimte op de begane grond, om eventueel te verhuren, logees te ontvangen en als werkruimte te kunnen gebruiken. Dat er een werkruimte moest komen stond ook in het kavelpaspoort van de gemeente vermeld. We kozen voor houtbouw omdat het duurzaam en mooi is.

Waarom wilden jullie zo duurzaam mogelijk bouwen?

Omdat ik vind dat als je het zelf kunt bepalen, je een verplichting naar de toekomst en je kinderen hebt om zorg te dragen voor deze aarde. Wij vonden: laten we die investering doen, ook de investering in onze kennis, ook al was het duur. Somebody has to do it.

Waar heb je je door laten inspireren?

We zijn op IJburg geweest. Dat was toen nog de enige locatie in Amsterdam waar recente zelfbouwhuizen stonden. Ook zijn we gaan rondrijden in Almere. Jasper had vanuit zijn studie al veel referenties en we keken veel in boeken. En natuurlijk hebben we als pioniers veel kennis met de buren gedeeld. Sowieso hebben we hier enorm veel aanloop gehad. Je wil niet weten hoeveel mensen over de vloer kwamen om informatie in te winnen. Hele rondleidingen kwamen er door onze straat.

Hoe zijn jullie te werk gegaan?

Jasper is gaan ontwerpen in AutoCAD. En dat duurde wel even! Hij legde de lat hoog qua ontwerp en moest tegelijkertijd binnen het budget blijven. Als je opdrachtgever, ontwerper en architect tegelijk bent, kun je eeuwig blijven schetsen. En dan was ik er ook nog als opdrachtgever. Die combinatie hebben we onderschat. Wisten wij veel dat het zo lang zou duren. Het hele ontwerpproces is in overeenstemming gegaan, maar ik heb er zelf niet heel lang over nagedacht. Ik was toen gewoon fulltime aan het werk en we hadden een peuter die uiteraard ook aandacht opeiste. Maar samen hebben we altijd voor de veilige weg gekozen, we hebben nooit financiële risico’s genomen. Al voordat we de kavel kochten verkochten we ons huis in Amsterdam Oost en gingen we huren om geen schulden te maken. Eerst antikraak, toen in het huis van een tante in Purmerend en ten slotte in onderhuur op loopafstand van de bouwplaats zodat we niet meer zoveel hoefden te reizen.

Hoe zijn jullie aan de plek gekomen?

Het kiezen van de kavel was hilarisch. Dat ging echt lukraak en binnen vijf minuten zonder het gebied ook maar gezien te hebben. Ik ging naar de zelfbouwmarkt met Jasper aan de telefoon. Ter plekke overlegde ik met hem. De enige eis die Jasper had, was dat het op een hoek of zo dicht mogelijk bij een hoek moest zijn. En toen heb ik er maar een geprikt. Voor latere fases moesten mensen echt weken kamperen voor de deur van de zelfbouwmarkt (de kavelcamping noemden we dat), maar dat was toen gelukkig nog niet het geval.

Bestel Casco Magazine 4 - 2022 voor het complete verhaal en uitgebreide fotoreportage van de start tot eindresultaat.