Comfort in de polder in Breukelen

Jacques en Björn wilden graag beneden wonen en groen om zich heen hebben zonder in te leveren op het uitzicht en comfort dat zij in hun appartement aan de Zuidas in Amsterdam hadden. Ze bouwden een (bijna) gelijkvloerse schuurwoning in Breukelen met een glansrol voor de buitenruimte.In Casco magazine, hét magazine voor duurzame bouw, vertellen zelfbouwers hun verhaal. Op onze website laten we een gedeelte van hun bouwreis zien. Wil je alle foto's en het hele verhaal lezen van Jacques en Björn? Bestel dan via onze website Casco magazine 5.

Hoe kwamen jullie op het idee om een eigen huis te bouwen?

We woonden in een appartement op de negentiende verdieping met een prachtig uitzicht, maar zonder buitenruimte. Tijdens de lockdowns kwamen we erachter dat ons huis niet geschikt was om hele dagen in te verblijven. Altijd zat er als het ware een ober aan een biertje vast als we wilden borrelen buiten. Dus we gingen op zoek naar een vrijstaand huis tuin. Maar dan wel met het comfort van ons appartement, dus zo veel mogelijk gelijkvloers. Vrienden van ons vonden een kavel in Breukelen en vertelden dat de kavel ernaast ook te koop was. Toen werd zelfbouw ineens een optie. En toen we uitrekenden dat een bestaand huis duurzaam verbouwen behoorlijk aan de prijs was, wisten we zeker dat het zelfbouw moest worden. Konden we ten minste alles zelf bepalen.

Wat stond er in jullie briefing voor de architect?

Sowieso wilden we dus graag gelijkvloers wonen. Vanwege het comfort en vanwege de levensloopbestendigheid. Verder wilden we graag ruime ruimtes en geen kleine vertrekken. Omdat we graag willen dat dit huis er over tachtig jaar nog staat kozen we voor materialen die lang meegaan én mooi zijn. Dus wel een houten gevel, maar dan gebakken hout, zodat het weerbestendig is. Van de gemeente moest hier een schuurwoning gebouwd worden, dus zonder versiersels. Wij hebben ons daaraan gehouden, maar omdat ons huis wat breder en asymmetrisch is en een overstek heeft, is het geen standaard schuurwoning. De constructeur heeft hier veel werk aan gehad.

Waar hebben jullie je door laten inspireren?

Jacques: We hebben niet zo gek veel naar andere huizen gekeken. Eigenlijk hebben we na onze briefing aan de architect afgewacht wat hij daarvan zou maken. Hij maakte drie ontwerpen: een lange smalle, met een patio en met een ronde vide. Grappig genoeg was Björn niet per se enthousiast over het uiteindelijke huidige ontwerp. Het asymmetrische dak leek hem te gemaakt. Maar hij heeft dit nooit aan iemand verteld. Gelukkig vond hij het wel kloppen toen het eenmaal af was.

Hoe zijn jullie te werk gegaan?

We vonden het belangrijk om met lokale bedrijven te werken. Allereerst vonden we een aannemer uit Loenen aan de Vecht. Hij had al vaker met Studio Vincent Architecture gewerkt en raadde ons dit architectenbureau aan. We waren meteen enthousiast vanwege Vincents combinatie van degelijkheid en moderniteit. In de loop van de tijd is hij ook de bouwbegeleiding voor ons gaan doen. Voordat we begonnen hebben we ons appartement alvast verkocht. Dit gaf ons financiële ruimte. Vervolgens hebben we een deel van onze spullen in een opslag bewaard en huurden we een appartement dat zich drie verdiepingen onder ons oude appartement bevond.

Wat is duurzaam aan jullie woning?

We hebben de gebruikelijke maatregelen getroffen zoals een warmtepomp, zonnepanelen, deels houtbouw, etc. Daarnaast hebben we aan de oostkant vrijwel geen ramen en deuren en aan de zuid-, noord- en westkant juist veel waardoor het vrijwel nooit koud is. Om ervoor te zorgen dat het niet té warm wordt, hebben we een royale overkapping (zogenaamde overstek) aan de zonzijden.

Fotograaf | MWA Hart Nibbrig